Karmienie zwierząt sianokiszonką jest w środowisku hodowców koni i bydła sprawą dyskusyjną. Istnieje kilka faktów mówiących zarówno o plusach, jak i szkodliwości stosowania tej paszy. Przeczytaj, jak wygląda produkcja sianokiszonki i jakie posiada ona wady i zalety.
Co to jest sianokiszonka ?
Sianokiszonka to rodzaj paszy powstałej w procesie kiszenia (fermentacji) roślin zielonych i stosowana jest głównie jako pokarm dla koni i bydła mlecznego. Kiszenie tzw. zielonej masy to obecnie jedna z najbardziej popularnych i tanich metod konserwacji pasz objętościowych dla zwierząt. Jednak z powodu niebezpieczeństwa chorób, jakie niesie za sobą zjedzenie zepsutej sianokiszonki przygotowanie i przechowywanie jej wymaga staranności i uważności. Ponieważ tylko wysokiej jakości paszę bez obawy o spowodowanie zatrucia można podawać zwierzętom. Dobrej jakości sianokiszonka charakteryzuje się:
- pH kiszonki wynosi od 4,3 do 4,7,
- zawartością ok. 40% suchej masy,
- występowaniem 15% białka w suchej masie,
- przyjemnym, lekko kwaskowym zapachem,
- lekko brązowym kolorem,
- brakiem pleśni i zanieczyszczeń.
Jeżeli szukasz części zamiennych do maszyn rolniczych to dobrze trafiłeś. Wejdź i sprawdź nasz sklep rolniczy z pełną ofertą części do ciągników i maszyn rolniczych w bardzo atrakcyjnych i konkurencyjnych cenach.
Produkcja sianokiszonki
Technologia produkcji sianokiszonki polega na beztlenowej fermentacji z udziałem kwasu mlekowego w temperaturze ok. 25 - 35 ºC z koniecznością odpowiedniego ubicia masy. Takie działanie ma na celu zahamowanie rozwoju organizmów tlenowych i obniżenie pH. Do produkcji sianokiszonki najlepiej wybierać mieszankę traw z roślinami motylkowatymi. Zawartość roślin motylkowatych na poziomie 20-40% w mieszance zielonej zwiększa ilość białka w plonie oraz odpowiednią zawartość makro i mikroelementów w paszy. Dodatkowo rośliny te są bardziej łatwostrawne dla zwierząt i zmniejszają produkcję azotu w jelitach. h2 Technologie produkcji sianokiszonki Jeśli chodzi, o technologię produkcji sianokiszonki to przygotowuje się ją na dwa sposoby:
- w pryzmach zabezpieczonych siatką oraz folią,
- w belach z wykorzystaniem folii do sianokiszonki.
Zaletą produkcji z użyciem pryzmy jest mniejsze zużycie folii oraz oszczędność czasu potrzebna do foliowania bali. Z kolei fakt, że w przypadku pryzmy jest możliwość mieszania zielonej masy wykorzystywanej do zakiszania, uznawana jest zarówno za zaletę, jak i wadę. Natomiast niewątpliwą wadą stosowania pryzmy jest konieczność zainwestowania w potrzebne maszyny rolnicze, a także duże straty paszy, jeśli wystąpią opady, a trawa nie zostanie przykryta. Zaletą belowej produkcji sianokiszonki jest wysoka jakość uzyskiwanej paszy. Przygotowując sianokiszonkę w belach, możemy zbierać trawy w różnych terminach. Ponadto ogromną zaletą balotów jest także ich szybkie przygotowanie, co może uchronić skoszoną trawę przed opadami deszczu.
Czy w karmieniu zwierząt warto stosować sianokiszonkę?
Sianokiszonka ma zarówno swoich zwolenników, jak i przeciwników. Pierwsza grupa jako zalety tej paszy wymienia jej walory smakowe dla zwierząt oraz dużą wartość odżywczą Ponadto sianokiszonka należy do tańszych i łatwych w przechowywaniu pasz. Natomiast jej przeciwnicy wskazują na ryzyko zatruć sianokiszonką i problemów zdrowotnych zwierząt po jej spożyciu. Ponieważ w wyniku kiszenia fermentacji w sianokiszonce powstaje kwas octowy, co ogólnie jest zjawiskiem pozytywnym, jednak przy zanieczyszczonej masie zielonej tworzą się także bakterie gnilne i kwasu masłowego oraz grzyby. Dlatego karmiąc zwierzęta, sianokiszonką należy pamiętać o jej właściwym przechowywaniu, a w przypadku pojawienia się oznak jej zepsucia (zapachu acetonu i zmiany koloru) należy odstąpić od jej wykorzystania i ją zutylizować.